PRYMICYJNE MMK

 

8.01.1894 r. o godz. 1.00 w nocy - urodził się w Zduńskiej Woli. W tym samym dniu został ochrzczony. Rodzice: Juliusz Kolbe i Marianna z domu Dąbrowska.
29.06.1902 r. przyjmuje I Komunię św. w kościele pw. św. Mateusza w Pabianicach.
1902-1905 r. W tym czasie w kościele w Pabianicach miało miejsce wydarzenie, które Rajmund Kolbe tak przedstawił swojej matce: "Prosiłem Matkę Bożą, żeby mi powiedziała, co ze mnie będzie... Wtedy Matka Boża pokazała mi się, trzymając dwie korony, jedną białą, a drugą czerwoną. Spytała, czy chcę tych koron: biała miała oznaczać, że wytrwam w czystości, a czerwona, że będę męczennikiem. Opowiedziałem, że chcę...".
1906 r. zdaje egzamin do szkoły handlowej w Pabianicach.
18.08.1907 r. przyjmuje sakrament bierzmowania w kościele Wniebowzięcia NMP w Zduńskiej Woli z rąk bpa Stanisława Zdzitowieckiego.
1907 r. rozpoczyna naukę w małym seminarium OO. Franciszkanów we Lwowie.

4.09.1910 r.

rozpoczyna nowicjat w klasztorze OO. Franciszkanów i otrzymuje imię Maksymilian.
5.09.1911 r. składa śluby czasowe i rozpoczyna ósmą klasę gimnazjum.
4.07.1912 r. kończy ósmą klasę gimnazjum, po wakacjach wyjeżdża na studia filozoficzne do Krakowa. Przełożeni, widząc jego wybitne zdolności, postanawiają wysłać go do Rzymu.
30.10.1912 r. przybywa na studia do Rzymu i zamieszkuje w międzynarodowym Kolegium Serafickim OO. Franciszkanów.
28.10.1914 r. otrzymuje tonsurę.
1.11.1914 r. składa śluby wieczyste i przybiera imię Maria.
22.10.1915 r. kończy studia filozoficzne uwieńczone doktoratem na "Gregorianum".
20.01.1917 r. po raz pierwszy uświadamia sobie potrzebę założenia organizacji maryjnej.
17.10.1917 r. zakłada stowarzyszenie Milicja Niepokalanej.
28.04.1918 r. przyjmuje święcenia kapłańskie w Rzymie z rąk kard. Bazylego Pompilii.
22.07.1919 r. otrzymuje w Kolegium Serafickim doktorat z teologii.
24.07.1919 r. powraca do Polski, rozpoczyna wykłady w Krakowie.
11.01.1920 r. ks. bp Sapieha udziela pisemnego błogosławieństwa dla M. I.
27.02.1920 r. stwierdza pogorszenie stanu swego zdrowia. Notuje w raptularzu: "Dziś nie miałem lekcji, bo krwią plułem w ostatnich dniach."
18.06.1920 r. wyjeżdża do Lwowa, aby kierować nowicjatem.
10.08.1920 r. wyjeżdża do Zakopanego na leczenie.
2.01.1922 r. Stolica Apostolska pismem wikariusza generalnego Benedykta XV, kard. B. Pompilii, zatwierdza kanonicznie "Milicję Niepokalanej" jako "Pobożny Związek Milicji Maryi Niepokalanej".
1922 r. W pierwszych dniach stycznia 1922 r. kwestuje w Krakowie, by uzyskać fundusze na pokrycie należności za druk pierwszego numeru "Rycerza Niepokalanej" - miesięcznika, który stanie się głównym organem prasowym Milicji Niepokalanej. W ciągu miesiąca wydaje pierwszy zeszyt pisma w nakładzie 5 tys. egzemplarzy. Zainteresowanie pismem początkowo nikłe.
1924 r. wydaje kalendarz Rycerza Niepokalanej na rok 1925 w nakładzie 12 tys. egzemplarzy i o objętości 104 stron.
1925 r. nakład "Rycerz Niepokalanej" sięga 30 tys. egzemplarzy, rośnie zadłużenie wydawnictwa na 38 tys. zł.
1927 r. Od czerwca do października 1927 - trwają pertraktacje z księciem Druckim-Lubeckim i jego plenipotentem w związku z nadaniem terenu pod budowę klasztoru - wydawnictwa w majątku Teresin k. Warszawy. W wyniku tych zabiegów powstaje "NIEPOKALANÓW".
6.06.1927 r. ustawiono i poświęcono figurkę Matki Bożej na przyszłym placu budowy.
29.10.1927 r. dekret Kongregacji o kanonicznym założeniu domu zakonnego w Niepokalanowie.
12.11.1927 r. odprawia pierwszą Mszę św. w kaplicy budującego się Niepokalanowa.
8.12.1927 r. prowincjał Franciszkanów o. Kornel Czupryk poświęca nowy klasztor i nadaje mu oficjalną nazwę "Niepokalanów".
15.01.1930 r. wyjeżdża do Rzymu w sprawie misji na Dalekim Wschodzie.
26.02.1930 r. wyjeżdża do Japonii.
24.04.1930 r. z br. Zenonem Żebrowskim i br. Hilarym Łysakowskim przybywa do Nagasaki.
20.05.1930 r. powstaje pierwsza odbitka korektorska japońskiego "Rycerza". Japoński tytuł: "Seibo no Kishi". Nakład 10 tys. egzemplarzy.
4.06.1931 r. zakupuje za miastem Nagasaki, w ubogiej dzielnicy Hikosan 4-hektarowy plac pod budowę konwentu. Konwent otrzymuje nazwę: Mugenzai no Sono - Ogród Niepokalanej.
7.04.1933 r. wyjeżdża do Polski na kapitułę prowincjalną.
05.1933 r. wydaje pierwszy numer czasopisma "Rycerzyk Niepokalanej" dla młodzieży.
4.11.1933 r. powrót do Nagasaki.
23.05.1936 r. na zawsze opuszcza Japonię i powraca do Polski.
13-16.07.1936 r. zostaje wybrany gwardianem Niepokalanowa.
1936 r. wydaje dziennik "Mały Dziennik".
10.09.1936 r. poświęcenie drugiej maszyny rotacyjnej dla "Małego Dziennika".
26.05.1937 r. poświęcenie elektrowni w Niepokalanowie.
22.07.1937 r. prowincjał Franciszkanów zatwierdza plany budowy kościoła w Niepokalanowie.
31.12.1937 r. uruchomiono w redakcji "Małego Dziennika" pierwszy dalekopis zakupiony w Niemczech.
30.04.1938 r. dwaj bracia zakonni kończą w Warszawie kurs pilotażu w związku z projektem urządzenia lotniska w Niepokalanowie.
9.09.1938 r. udaje się do Warszawy i Raszyna na rozmowy w sprawie założenia w Niepokalanowie radiostacji nadawczej.
09.1938 r. druk pierwszego numeru "Małego Rycerzyka Niepokalanej" - miesięcznika dla dzieci do lat 10. Nakład 30 tys. egzemplarzy.
11.1938 r. listopadowy numer "Rycerza Niepokalanej" osiąga nakład miliona egzemplarzy.
8 i 11.12.1938 r. dwie pierwsze próbne audycje radiostacji w Niepokalanowie.
01.1939 r. wydano w Niepokalanowie pierwszy numer "Biuletynu Misyjnego" dla sympatyków i dobrodziejów misji.
06.1939 r. rozpoczęto betonowanie fundamentów pod kościół w Niepokalanowie.
21.08.1939 r. zostaje wybrany ponownie gwardianem Niepokalanowa.
1.09.1939 r. początek II wojny światowej. Klasztor w Niepokalanowie liczy ponad 600 zakonników i jest największym klasztorem katolickim w świecie.
19.09.1939 r. pierwsze aresztowanie o. Maksymiliana przez Niemców. Przebywa w obozie w Lamsdorf, następnie w Amtitz i w Ostrzeszowie. Zostaje zwolniony 8 grudnia i w następnym dniu powraca do Niepokalanowa.
11.1939 r. Niemcy wywożą z Niepokalanowa dalekopisy i część maszyn drukarskich, nieco później materiały budowlane na kościół.
8.12.1939 r. umieszczono w Niepokalanowie 3 tys. osób wysiedlonych z Poznańskiego.
12.1939 r. zarządza w Niepokalanowie stałą adorację Najświętszego Sakramentu i podejmuje u władz niemieckich starania o wznowienie "Rycerza Niepokalanej".
1940 r. od stycznia bracia zakonni w Niepokalanowie naprawiają i wyrabiają maszyny rolnicze i inne dla okolicznej ludności.
21.11.1940 r. pozwolenie władz okupacyjnych na jednorazowe wydanie "Rycerza Niepokalanej" na grudzień - styczeń 1940-1941.
3.02.1941 r. przyjmuje ostatnie śluby wieczyste od dziesięciu braci zakonnych.
17.02.1941 r. w godzinach przedpołudniowych gestapo aresztuje o. Kolbego wraz z czterema ojcami. Grupę aresztowanych wywożą do Warszawy, do więzienia na Pawiaku.
24.02.1941 r. pierwszy list o. Kolbego z więzienia do współbraci zakonnych w Niepokalanowie.
26.02. 1941 r. dwudziestu braci z Niepokalanowa zgłasza listownie władzom niemieckim swą gotowość pójścia do więzienia i poniesienia wszelkich dalszych konsekwencji w zamian za uwolnienie o. Maksymiliana i pozostałych uwięzionych. Prośba pozostaje bez odpowiedzi.
03.1941 r. zostaje pobity na Pawiaku za wyznanie wiary.
1.05.1941 r. pisze drugi list z więzienia.
12.05.1941 r. pisze ostatni list z więzienia z prośbą o pilne przysłanie czystej bielizny.
28.05.1941 r. osadzony w obozie KL Auschwitz z nr 16670 w bloku 17.
15.06.1941 r. pisze z obozu list do swej matki przebywającej w Krakowie.
07.1941 r. W ostatnich dniach lipca 1941 ma miejsce ucieczka więźnia z bloku 14, gdzie wówczas przebywa o. Kolbe. W odwecie komendant obozu zarządza między 29 lipca a 2 sierpnia apel i selekcję dziesięciu więźniów, przeznaczonych na śmierć głodową w piwnicy nr 18 bloku 13 (później 11 zwanego Blokiem Śmierci). O. Maksymilian Kolbe zgłasza się dobrowolnie na śmierć w zamian za skazanego w wyniku selekcji Franciszka Gajowniczka.
14.08.1941 r. umiera dobity zastrzykiem fenolu.
15.08.1941 r. spalony w krematorium.
17.10.1971 r. Ojciec Święty Paweł VI ogłasza o. Maksymiliana błogosławionym.
10.10.1982 r. Ojciec Święty Jan Paweł II ogłasza go świętym Męczennikiem.