PREKURSOR POWSTANIA PARAFII
ŚP. Ks. Juliusz Pustelnik (1911-1995)
Jak wiemy, budowniczym kościoła św. Maksymiliana Marii Kolbego w Czechowicach-Dziedzicach i pierwszym proboszczem parafii był ks. Kazimierz Janiurek, natomiast fundamentem duchowym parafii stał się ks. Juliusz Pustelnik. Urodził się 6 marca 1911 w Wiśle Małej k. Pszczyny w rodzinie rolników Józefa i Marii z domu Maska. Po 5 latach nauki w miejscowej szkole powszechnej (1918-1924) podjął naukę w Gimnazjum im. Bolesława Chrobrego w Pszczynie. Po maturze, w 1931 roku wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i na Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego (1931-1936). Prócz niego studia teologiczne odbywał także jego brat - Herman w Seminarium Księży Zmartwychwstańców. Święcenia kapłańskie przyjął 28 czerwca 1936 z rąk biskupa Stanisława Adamskiego. Po wakacyjnym zastępstwie w rodzinnej parafii był kolejno wikariuszem w parafii św. Józefa w Rudzie Śląskiej (1936-1939), od 6 września 1939 substytutem w parafii Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli w okresie czasowej nieobecności proboszcza ks. Franciszka Strzyża, od 15 listopada 1939 wikariuszem w Chorzowie w parafii św. Marii Magdaleny, wikariuszem w parafii św. Józefa w Chorzowie (1941-1942). 13 kwietnia 1940 został aresztowany przez gestapo wraz z ks. Klemensem Kosyrczykiem i przewieziony do obozu koncentracyjnego w Dachau. Następnie 26 maja 1940 przewieziono go do obozu koncentracyjnego w Gusen, stamtąd po 2 tygodniach przetransportowano go do Mauthausen. 18 listopada 1940 został zwolniony z obozu, ale gestapo wydało zakaz podejmowania wszelkich czynności duszpasterskich. By uniknąć usunięcia ks. Pustelnika z terenu diecezji zatrudniono go w drukarni katolickiej w charakterze korektora. Dzięki staraniom wikariusza generalnego ks. Franciszka Strzyża zezwolono, by był wikarym, ale w parafii, gdzie proboszczem będzie Niemiec. Dlatego został skierowany dnia 1 kwietnia 1941 do parafii św. Józefa w Chorzowie, gdzie proboszczem był ks. Paweł Czaja (1911 – 1947) . W dniu 8 kwietnia 1942 został powołany do wojska niemieckiego jako sanitariusz w skonfiskowanych budynkach Werbistów w Steil w Holandii. W listopadzie 1942 roku został przeniesiony na oddział chirurgiczny szpitala wojskowego w Berlinie. W czasie od 1 września 1944 do 8 maja 1945 pełnił służbę w szpitalu w Stawanger w Norwegii. Po przyjeździe polskich oficerów łącznikowych mianowano go kapelanem Polaków w Norwegii. 25 kwietnia 1946 wrócił do Polski. Przez dwa miesiące pełnił zastępstwo wakacyjne w parafii św. Józefa w Chorzowie. Następnie ustanowiono go dnia 5 września 1946 wikarym substytutem w parafii NSPJ w Murckach . W 1947 roku przez dwa miesiące był substytutem w parafii NMP Wspomożenia Wiernych w Wełnowcu. 25 sierpnia 1947 otrzymał nominację na administratora w parafii św. Katarzyny w Czechowicach. W czasie pracy duszpasterskiej w Czechowicach aresztowany został 25 stycznia 1949 przez UB za czytanie z ambony (23 stycznia) listu pasterskiego bpa katowickiego z 17 stycznia 1949. Do aktu oskarżenia dołączono również zarzut o szkalowanie ustroju Polski Ludowej na katechizacji młodzieży w Technikum Rolniczym w Czechowicach, gdzie był katechetą. Równocześnie usiłowano go oskarżyć o namawianie żołnierzy polskich w Norwegii by nie wracali do Polski. Z wyrokiem kary 16 miesięcy był więziony w Katowicach do 30 maja 1950. Po odsiedzeniu kary powrócił do swojej parafii. W 1976 roku przeszedł na emeryturę. W 1983 roku otrzymał zgodę bpa Stanisława Adamskiego na otwarcie kaplicy prywatnej w swoim domu, która stała się później podstawą do budowy kościoła i parafii erygowanej 1 stycznia 1987 pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego. Zmarł 1 maja 1995 w Czechowicach-Dziedzicach. Pogrzeb odbył się w Czechowicach-Dziedzicach, tam spoczął na parafialnym cmentarzu.
KSIĘŻA POCHODZĄCY Z PARAFII:
O. Bolesław Słota, REDEMPTORYSTA
Urodził się 12 września 1945 r. w Olszynach (diecezja tarnowska). Jego rodzicami byli Władysław i Zofia z domu Augustyn. Po czterech dniach został ochrzczony 16 września w parafii rodzinnej pod wezwaniem Odnalezienia Krzyża Świętego. Ma ośmioro rodzeństwa. Szkołę podstawową ukończył w Olszynach. Gdy po śmierci ojca, sprzedano dom rodzinny przeniósł się do Czechowic Dziedzic, gdyż bracia i siostry przenieśli się na Śląsk. Tak i on będąc jeszcze klerykiem pierwszego roku, przez braci Stanisława i Józefa związał się z Czechowicami, czym bardzo ucieszył się proboszcz parafii św. Katarzyny, ks. Juliusz Pustelnik. Od pierwszej znajomości darzył o. Bolesława ojcowską sympatią. Powołanie kapłańskie oraz wybór zakonu redemptorystów było naturalne. W niedalekim Tuchowie znajduje się słynne Sanktuarium Maryjne, Matki Bożej Tuchowskiej, czczonej w całej diecezji. Słynny lipcowy odpust gromadził tysiące wiernych. Piękno celebracji oraz misyjne kaznodziejstwo, stało się naturalnym a zarazem bezkonkurencyjnym wyborem rodziny zakonnej. Studia filozoficzno-teologiczne rozpoczął w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów w Tuchowie w 1965 r.. Po ich ukończeniu, 20 czerwca 1971 roku w tymże Sanktuarium Matki Bożej przyjął świecenia kapłańskie z rąk ks. bpa Jerzego Ablewicza, ordynariusza diecezji tarnowskiej. Uroczystość prymicyjna miała miejsce 27 czerwca w parafii św. Katarzyny w Czechowicach Dziedzicach. Rolę gospodarza pełnił proboszcz tejże parafii, ks. Juliusz Pustelnik. Pierwszą placówką duszpasterską był Tuchów. Następnie, bardzo dynamiczny ośrodek duszpasterski przy parafii św. Józefa i przy Sanktuarium Matki Bożej Nieustające Pomocy w Toruniu. Kolejna placówką była Warszawa i praca z młodzieżą. Równocześnie odbywał specjalistyczne studia na Akademii Teologii Katolickie w Warszawie. Gdy wymagała tego potrzeba, został skierowany do pracy z młodzieżą w Krakowie. Tam na życzenie o. Prowincjała, rozpoczął przygotowanie pracy doktorskiej i został skierowany do Rzymu, na Akademię Alfonsianum. W 1992 roku obronił doktorat. Decyzją o. Prowincjała w 1990 roku, został Rektorem Wyższego Seminarium Duchownego Redemptorystów w Krakowie, studium filozofii. Równocześnie prowadził wykłady tak w Tuchowie jak i Krakowie przez 25 lat. Przez jakiś czas został przeniesiony do Bielska Białej i pracował jako misjonarz i rekolekcjonista dla kapłanów i sióstr zakonnych, a także podejmował rekolekcje parafialne. Misje i rekolekcje prowadził nie tylko w Polsce ale i w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Danii, Ukrainie i Białorusi oraz w Wielkiej Brytanii. Przez lata związany jest z Radiem Maryja i TV Trwam. Obecnie pracuje w Krakowie, w klasztorze "na Górce". Upamiętniając dzień prymicji, 27 czerwca 2021 roku świętował w Tuchowie z rodziną pięćdziesiątą rocznicę święceń kapłańskich. Jest autorem kilku książek. Wśród nich: Z Miłosierdzia, Droga Krzyżowa z Jezusem Ukrzyżowanym, Rozważania Różańcowe, Historia Redemptorystów Polskich, Saga Rodziny oraz Objawione w ..., gdzie została umieszczona informacja i uzasadniona obecność Ikony Matki Bożej Nieustającej Pomocy w kościele św. Maksymiliana Marii Kolbego w Czechowicach Dziedzicach. Przez cały czas był i jest związany z Parafią św. Maksymiliana Marii Kolbego, oraz z jej pierwszym proboszczem ks. Kazimierzem Janiurkiem.
ŚP. Ks. kanonik Zdzisław Zieleźnik (1946-2019)
Urodził się 30 sierpnia 1946 w Grodkowie. Syn Romana i Anny. W 1953 r. rozpoczął naukę w Szkole Podstawowej nr 3 w Czechowicach-Dziedzicach. W latach 1960-1964 kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. M. Curie-Skłodowskiej w Czechowicach-Dziedzicach. W roku 1957 za usilną namową ks. Joachima Dziadzko, ówczesnego wikarego parafii św. Katarzyny, został włączony do wspólnoty ministranckiej. Ta decyzja wywarła wpływ na dalszy bieg jego życia i powołania kapłańskiego. 8 kwietnia 1971 został wyświęcony na kapłana w archidiecezji katowickiej z rąk bpa Herberta Bednorza. W czerwcu i lipcu tegoż roku objął zastępstwo wakacyjne w rodzinnej parafii św. Katarzyny w Czechowicach, a w sierpniu w miejscowości Bzie Zameckie k. Jastrzębia. W latach 1971-1974 pełnił obowiązki wikarego w parafii św. Wojciecha w Mikołowie, w latach 1974-1977 w parafii Niepokalanego Poczęcia N.M.P. W Katowicach, w latach 1977-1980 w parafii N.S.P.J. W Tychach – Paprocanach, w 1980-1984 w parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Tarnowskich Górach, w 1984-1986 w parafii św. Stanisława w Marklowicach k. Wodzisławia Śl., a w 1986-1987 w parafii św. Barbary w Chorzowie. W 1997 r. został proboszczem w parafii Najświętszej Maryi Panny w Cieszynie-Bobrku, gdzie posługiwał 29 lat. Był duszpasterzem rodzin i ojcem duchownym w dekanacie cieszyńskim. W 2016 r. przeszedł na emeryturę i zamieszkał w bielskim Domu Księży Emerytów. Zmarł 10 stycznia 2019 r. po długiej i ciężkiej chorobie. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 12 stycznia 2019 r., w kościele pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Czechowicach-Dziedzicach pod przewodnictwem bpa Piotra Gregera. Spoczął na cmentarzu przy kościele pw. św. Katarzyny w Czechowicach-Dziedzicach.
Ks. Stanisław Moś
Urodził się 7 listopada 1955 roku w Czechowicach-Dziedzicach. Studia teologiczne odbył w Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie, a po jego przeniesieniu w Katowicach, gdzie 8 kwietnia 1982 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk ks. bpa Herberta Bednorza. Był wikarym w parafiach: Najświętszego Serca Pana Jezusa w Brzezinach (1982-1986), N.M.P. Królowej Różańca świętego w Boronowie (1986-1989). Od 1989 roku był Dyrektorem i Administratorem Diecezjalnego Domu Rekolekcyjnego i Gospodarstwa Rolnego w Kokoszycach. W 1997 roku mianowany proboszczem parafii św. Antoniego w Siemianowicach Śląskich. 1 sierpnia 2021 roku przeszedł na emeryturę i zamieszkał w domu rodzinnym na terenie parafii św. Maksymiliana Marii Kolbego w Czechowicach-Dziedzicach.
Ks. Piotr Beczała
Urodził się 18 stycznia 1960 r. w Czechowicach-Dziedzicach. Absolwent miejscowego LO, które ukończył w 1979 roku. Następnie podjął studia teologiczne w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach w latach 1980-1987.Ukończył także studia licencjackie i doktoranckie na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk biskupa katowickiego Damiana Zimonia w 31 stycznia 1987 roku. Pracował jako wikariusz w parafiach: Katowice-Bogucice (1987-1989), Cieszyn - Mnisztwo (1989-1991); w latach 1991-1994 był administratorem w Pogwizdowie, w latach 1994-1997 był duszpasterzem akademickim w Cieszynie, a od roku 1997 do roku 2019 był proboszczem parafii św. Rocha w Zamarskach. Obecnie przebywa na rencie zdrowotnej.
Ks. Sławomir Zawada
Doktor teologii (teologia moralna), kapłan diecezji bielsko-żywieckiej, urodzony 1 października 1969 roku w Stalowej Woli. Studiował w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach, świecenia kapłańskie przyjął w 1994 roku. Stopień magistra (1994) uzyskał w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, licencjata kanonicznego (1998) w Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie i doktora (2002) w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 1998-2000 odbył studia specjalistyczne z dziennikarstwa w Studium Komunikowania Społecznego i Dziennikarstwa KUL. Był wykładowcą teologii moralnej, etyki i teologii środków społecznego przekazu w Instytucie Teologicznym im. Św. Jana Kantego w Bielsku-Białej; Historii prasy, radia i telewizji, Etyki biznesu i Katolickiej Nauki Społecznej w Wyższej Szkole Finansów i Prawa w Bielsku-Białej. W latach 2004-2018 pełnił funkcję dyrektora Diecezjalnej Szkoły Organistowskiej – Szkoły Muzycznej II stopnia w Bielsku-Białej oraz przewodniczącego Diecezjalnej Komisji Muzyki Kościelnej. Członek: Stowarzyszenia Teologów Moralistów, Polskiego Towarzystwa Teologicznego, Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kościelnych. W latach 1998-2018 był diecezjalnym Duszpasterzem Służby Liturgicznej. W roku 2011 został mianowany kanonikiem EC, a w roku 2013 kanonikiem RM. W ramach Konferencji Episkopatu Polski pełni funkcję konsultora Podkomisji ds. Służby Liturgicznej przy Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. W latach 2011-2018 kapelan, a następnie sekretarz biskupa pomocniczego i notariusz kurii biskupiej diecezji bielsko-żywieckiej. Od 2018 r. administrator, a od 2022 r. proboszcz parafii Znalezienia Krzyża Świętego w Wiśle Głębcach.
Ks. Łukasz Szweda
Urodził się 24 maja 1972 roku w Czechowicach-Dziedzicach. Swoją edukację rozpoczął w Szkole Podstawowej nr 3 im. J. Słowackiego, a po jej ukończeniu wstąpił do LO im. Marii Curie-Skłodowskiej w Czechowicach-Dziedzicach. Maturę zdał w 1991 roku i pod koniec września tegoż roku rozpoczął studia teologiczne w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach. Tytułem magistra ukończył je w 1997 roku. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk ks. bpa Tadeusza Rakoczego 14 czerwca 1997 r. w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bielsku-Białej. Mszę św. prymicyjną odprawił w rodzinnej parafii św. Maksymiliana Marii Kolbego 15 czerwca. Po święceniach rozpoczął posługę duszpasterską w parafii św. Jana Chrzciciela W Brennej, a od września 2001 r. był wikariuszem w parafii Narodzenia N. M. Panny w Żywcu. Od 2012 roku był misjonarzem w placówce misyjnej Seaford Town na Jamajce. Okazując łaskę papież Franciszek udzielił ks. Łukaszowi dyspensy od celibatu i przeniósł go do stanu świeckiego 28 października 2020 roku.
O. Paweł Lasek DOMINIKANIN
Urodził się 25 stycznia 1985 roku, jest synem Marii i Antoniego. W 2000 roku ukończył Szkołę Podstawową nr 3 im. Juliusza Słowackiego w Czechowicach-Dziedzicach, gdzie też w latach 2000-2004 uczęszczał do Liceum im. Marii Skłodowskiej-Curie. Przez ten okres był ministrantem, a potem lektorem w parafii św. Maksymiliana Marii Kolbego. W 2009 roku ukończył Akademię Ekonomiczną w Krakowie. W czasie studiów, w duszpasterstwie akademickim „Beczka”, spotkał ojców dominikanów. Po ukończeniu studiów ekonomicznych wstąpił do zakonu dominikanów i rozpoczął dalszą naukę w Kolegium Filozoficzno-Teologicznym Ojców Dominikanów w Krakowie. Pierwszą profesję w Zakonie złożył w 2010 roku, profesję wieczystą w 2015 roku. Święcenia kapłańskie przyjął w 2016 roku. Obecnie pracuje w Parafii Przemienienia Pańskiego w Katowicach. Jest duszpasterzem absolwentów, subprzeorem i syndykiem klasztoru, a także opiekuje się Dominikańską Szkołą Teologii.
KSIĘŻA PRACUJĄCY W PARAFII:
Ks. Kazimierz Janiurek
Urodził się 19 lutego 1946 r. w Marklowicach Górnych. Po ukończeniu szkoły podstawowej wybrał Liceum Ogólnokształcące im. Antoniego Osuchowskiego w Cieszynie i po jego ukończeniu wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Sakrament kapłaństwa przyjął z rąk Ks. Bp. Herberta Bednorza w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach 08 kwietnia 1971roku. Po wakacyjnych zastępstwach w Raszczycach i Rudzie Śląskiej - Orzegowie pracował jako wikariusz w Jaworzynce w parafii św. Apostołów Piotra i Pawła, w Starych Tarnowicach w parafii św. Marcina, gdzie posługiwał również jako kapelan w Górniczym Centrum Rehabilitacji w Reptach Śląskich. Następnie w Chorzowie u św. Floriana i w Bytomiu Suchej Górze - parafia św. Michała Archanioła. W czerwcu 1984 został skierowany do Parafii św. Katarzyny w Czechowicach - Dziedzicach z misją budowy kościoła na Brożyskach i duchowej wspólnoty parafialnej. Dekretem ks. Bp. Herberta Bednorza z dnia 01 stycznia 1987 roku erygowana została nowa parafia pod wezwaniem św. Maksymiliana Marii Kolbego, której został pierwszym proboszczem. W roku 2021 przeszedł na emeryturę.
Ks. Zbigniew Skrzyp
Urodził się w Cięcinie na żywiecczyźnie, 29 czerwca 1974 r. jako pierwszy z trzech synów Józefa i Haliny. Ukończył Szkołę Podstawową im. Partyzantów Polskich w Żabnicy. Następnie Liceum Ogólnokształcące im. Marii Konopnickiej w Milówce. W 1993 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. Patronką rocznika została św. Faustyna Kowalska. Święcenia kapłańskie przyjął 2 czerwca 1999 r. w Katedrze św. Mikołaja w Bielsku-Białej z rąk księdza biskupa Tadeusza Rakoczego. Jako wikariusz i katecheta posługiwał w następujących parafiach:
1999-2002 – Kaniów - parafia Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny,
2002-2009 – Oświęcim - parafia Świętego Maksymiliana,
2009-2014 – Brenna - parafia Świętego Jana Chrzciciela,
2014-2021 – Kozy - parafia Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza.
Decyzją ks. Biskupa Romana Pindla od dnia 28 sierpnia 2021 roku jest Administratorem tej parafii.