O parafii

1957

Ks. Juliusz Pustelnik prosi Kurię Biskupią w Katowicach o udzielenie zezwolenia na budowę kościoła w dzielnicy Lipowiec – Brożyska. Zgromadzono część materiałów budowlanych.

1958

Mieszkańcy wysłali pismo do Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej z prośbą o udzielenie zezwolenia na budowę kościoła. Zezwolenia nie otrzymano, budowy kościoła nie podjęto.

1979

Ks. Juliusz Pustelnik odprawił pierwszą Mszę Świętą w domu siostry Anny Pustelnik. Od tego czasu mieszkańcy dzielnic: Brożyska, Lipowiec, Podlarysz oraz Świerkowice gromadzili się na Mszach Św. i Nabożeństwach codziennie. Anna Pustelnik oraz ks. Juliusz ofiarowali całą nieruchomość na rzecz parafii św. Katarzyny.

1984

Urząd Wojewódzki w Katowicach – wydział ds. Wyznań – 22 lutego wydał zezwolenie na przyjęcie darowizny nieruchomości wraz z budynkiem przez rzymskokatolicką parafię św. Katarzyny.W marcu notarialnie przejęto darowiznę. 16 czerwca uzyskano informację z Urzędu Miasta i Gminy Czechowice-Dziedzice o terenie i przystąpiono do sporządzenia planu koncepcyjnego budowy nowego kościoła. Kuria Diecezjalna wyznaczyła ks. Kazimierza Janiurka na wikarego parafii św. Katarzyny z zadaniem budowy nowego kościoła.

1985

Plan koncepcyjny został zaakceptowany przez Komisję Sztuki Sakralnej w Katowicach. W lipcu Urząd Wojewódzki w Katowicach zatwierdził plan koncepcyjny z pewnymi uwagami.

1986

Urząd Miasta i Gminy w Czechowicach-Dziedzicach ponownie przesłał plan do Głównego Architekta w Katowicach. 21 marca uzyskano zezwolenie na budowę i rozpoczęto pierwsze prace ziemne.

1 STYCZNIA 1987

Erygowanie parafii pod wezwaniem św. Maksymiliana Marii Kolbego, dekretem biskupa Herberta Bednorz.

1993

Pokryto dach kościoła i plebani gontami bitumicznymi - firma Andrzeja Lipy - oraz wytynkowano wnętrze. Wykonano instalację elektryczną - firma Stanisława Kozłowskiego. Biskup zezwolił na odprawianie Mszy Świętych w niedziele i święta.

1995

Przeprowadzono radiofonizację kościoła, założono ogrzewanie podłogowe, ułożono posadzkę. Wyposażono w meble zakrystię, kancelarię i salkę.

1998

Miała miejsce peregrynacja kopii obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej. W ludwisarni Felczyńskich zakupiono trzy dzwony nadając im imiona: „Niepokalana”, „Święty Maksymilian”, „Święty Jan Sarkander”. Fundatorami zostali: rodzina Gabryś, Leszek i Jadwiga Puczkowie oraz Parafianie. Biskup Tadeusz Rakoczy dokonał poświęcenia dzwonów 8 listopada.

2000

Pierwsze Misje Święte w Parafii prowadzili ojcowie redemptoryści: Stanisław Kuczek i Jan Rzepiela. Na zakończenie przed kościołem ustawiono Krzyż Misyjny ufundowany przez Marka i Ewę Lesiszów.

2001

Projektu wykończenia wnętrza kościoła podjęła się firma z Wrocławia, w osobach architektów Eugeniusza i Katarzyny Konior.

2005

Zakupiono nowe ławki do kościoła. 13 sierpnia odbyło się poświęcenie bocznego ołtarza Matki Bożej Nieustającej Pomocy, gdzie umieszczono chrzcielnicę. Wydarzeniom tym przewodniczył o. Bolesław Słota, redemptorysta. 15 października przywieziono z Niepokalanowa relikwie św. Maksymiliana i w uroczystej procesji wprowadzono do kościoła. W tym też dniu poświęcona została figurka Patrona wyrzeźbiona przez Andrzeja Borgieł.

2006

W prezbiterium zawisł krzyż wykonany w stylu bizantyjskim, wzorowany na krzyżu z XII w., z kościoła św. Damiana w Asyżu. Przed tym krzyżem modlił się św. Franciszek, założyciel Zakonu Franciszkanów, do którego należał św. Maksymilian. Krzyż jest wykonany ze szkła witrażowego, pochodzącego z okien starego kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bielsku-Białej. Znajdujące się w nim dwie korony przypominają historię z dziecięcych lat św. Maksymiliana, któremu ukazała się Maryja podająca dwie korony symbolizujące: czerwona – męczeństwo, biała - świętość.

2008

Zamontowano w prezbiterium witraże wykonane przez Stanisława Strzałkę. 13 sierpnia podczas nabożeństwa fatimskiego poświęcono figurę Matki Bożej Fatimskiej autorstwa Andrzeja Borgieł.

2009

Na krzyżu w prezbiterium umieszczono rzeźbę Jezusa wykonaną przez Andrzeja Borgieł. Zakupiono organy, a na placu kościelnym postawiono figurę św. Franciszka z Asyżu.

2010

Po raz drugi odbyły się Misje Święte, które prowadził jezuita o. Józef Krzemiński. Zamontowano barierki na chórze i wykonano niezbędne prace kamieniarskie. Nad wejściem do kościoła pojawiły się dwa witraże.

2012

Zakład stolarski Józefa Frączka położył boazerię oraz wykonał ramę do obrazu Jezusa Miłosiernego. Obraz został namalowany przez Edytę Hankowską – Czerwińską, która restaurowała pierwotny obraz znajdujący się w Wilnie. Pojawiły się kolejno figury św. Jana Sarkandra, św. Melchiora Grodzieckiego, św. Józefa, autorstwa Andrzeja Borgieł. Na placu kościelnym godne miejsce znalazła figura św. Floriana przeniesiona ze Starej Walcowni. Ks. Stanisław Moś dokonał poświęcenia figurki św. Antoniego. Zamontowano również zacheuszki.

18 SIERPNIA 2012

Biskup Tadeusz Rakoczy dokonał konsekracji ołtarza i kościoła.

2014

Przed Kościołem stanęła figura Św. Jana Pawła II, jako wotum wdzięcznych Parafian.

2016

Kościół ozdobiły witraże Matki Bożej z Lourdes i św. Bernadetty, wykonane przez firmę Zarzyckich, według projektu architektów Eugeniusza i Katarzyny Konior.

2018

Do kolekcji witraży dołączył św. Mateusz.

Wszystkie powyższe działania powstały ze starania wielce zaangażowanych Parafian pod okiem ks. Kazimierza Janiurka - Proboszcza w latach 1987 – 2021.